اخبار و مقالات
تنظیمات دوربین برای عکاسی از پرندگان
مارس
بررسی تنظیمات دوربین برای عکاسی از پرندگان
در عکاسی از پرنده، برخی از تنظیمات معمول دوربین وجود دارد که تقریباً برای هر موقعیتی نقطه شروع عالی هستند. مهم نیست چقدر عجله دارید، باید بتوانید تصاویر خوب و واضحی از پرندگان بگیرید. در زیر به معرفی این تنظیمات و زمان استفاده از آنها می پردازم.
سرعت شاتر
سرعت شاتر حیاتی ترین متغیر برای عکاسی از پرندگان است زیرا پرندگان تقریبا همیشه در حال حرکت هستند و شما به سرعت شاتر به اندازه کافی سریع برای ثابت کردن این حرکت نیاز دارید.
اما در جهت مخالف، شما همچنین می خواهید از طولانی ترین سرعت شاتر ممکن استفاده کنید زیرا هرگز نور کافی وجود ندارد! سرعت شاتر مناسب برای شاهین ثابتی که در هنگام غروب روی شاخه ای نشسته است ممکن است چیزی در حدود 1/200 ثانیه باشد، اما اگر در حال پرواز باشد، برای جلوگیری از تاری به 1/2000 نیاز دارید.
دیافراگم
اگر مکانیسم دیافراگم لنز من شکسته بود و کاملاً باز می ماند، احتمالاً حتی متوجه نمی شدم. شاید به نظر بی احترامی باشد که چقدر به تغییر دیافراگم اهمیت نمی دهم، اما دلیل خوبی برای آن وجود دارد. به نظر می رسد هرگز نور کافی برای استفاده از سرعت های شاتر سریعی که نیاز دارم وجود ندارد، بنابراین فکر می کنم عکاسی با دیافراگم کاملا باز در صورت امکان عالی است.
توقف برای عمق میدان منطقی است، اما طبق تجربه من، وقتی پرنده در حالت ثابت قرار دارد و چشمش تیز است، عمق میدان کاملاً باز (f/4 یا f/5.6) به اندازه کافی خوب است. برای پرندگان بزرگ‌تر، متوجه شده‌ام که در موارد نادری به سمت پایین می‌ایستم و فوکوس کمی متفاوت از سر قرار دارد.
آموزش تنظیمات دوربین برای عکاسی از پرندگان
ISO
دو راه برای انتخاب ISO وجود دارد. می‌توانید از ایزو خودکار استفاده کنید (سپس آن را با جبران نوردهی تنظیم کنید )، یا آن را به صورت دستی انتخاب کنید. در عمل، تا زمانی که دسترسی آسانی به صفحه کلید برای تغییر جبران نوردهی داشته باشم، ایزو خودکار را به خوبی کار می کند. این امر به ویژه در مورد دوربین های بدون آینه که پیش نمایش نوردهی بلافاصله از طریق منظره یاب الکترونیکی آشکار می شود، صادق است.
با این حال، شرایطی وجود دارد که می توانید از حالت دستی واقعی استفاده کنید. اگر در مکانی هستید که نور نسبتاً ثابت است و سرعت شاتر خود را نیز تغییر نمی‌دهید، مثلاً در یک رودخانه که در حال پرواز از پرندگان است، می‌توانید ISO را به صورت دستی تنظیم کنید.
دلیل اینکه این می تواند عالی باشد این است که برخی از پرندگان دارای نقاط بسیار کوچکی از پرهای روشن هستند، و دوربین ممکن است نوردهی های مختلفی را بر اساس جهتی که پرنده رو به رو است، پیشنهاد دهد، در حالی که شما ترجیح می دهید تنظیمات نوردهی ثابت بماند. با تعیین مقدار ایزو ایمن، می‌توانید از نورسنجی دوربین تا حدودی به‌طور تصادفی جلوگیری کنید.
حالت های دوربین
با توجه به اینکه سرعت شاتر بهینه می تواند در عکاسی پرنده بسیار متفاوت باشد، باید در حالت دوربینی باشید که به شما امکان می دهد سرعت شاتر را کنترل کنید. من حالت دستی کامل یا حالت دستی با ISO خودکار و جبران نوردهی را برای انجام تنظیمات سریع توصیه می کنم.
تنها نقطه ضعف Manual Mode + Auto ISO این است که اگر ناگهان نور بیش از حد روشن شود به طوری که نوردهی بیش از حد در ISO پایه وجود داشته باشد، دوربین راهی برای جبران خودکار ندارد. در این مورد دو راه حل وجود دارد.
اولین راه حل این است که تشخیص دهید چه اتفاقی در حال رخ دادن است و از سرعت شاتر بالاتر استفاده کنید. راه حل دیگر تغییر سریع به حالت اولویت دیافراگم و تنظیم گسترده ترین دیافراگم است که در این مرحله دوربین ISO پایه و سرعت شاتر خوبی را تنظیم می کند.
به همین دلیل برخی از عکاسان تقریباً در تمام عکاسی از پرنده خود در حالت اولویت دیافراگم عکاسی می کنند. آنها هنوز هم می توانند سرعت شاتر را از طریق یک تکنیک دقیق با ISO خودکار کنترل کنند، اما این تکنیک پیچیده تری است.
در انتهای مقاله “ تنظیمات دوربین برای عکاسی از پرندگان ” می خواهیم به اطلاع شما برسانیم که می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر و یا خرید دوربین های کانن با کارشناسان ما در نمایندگی کانن تماس حاصل فرمایید.
مقاله های مرتبط: عکاسی از پرندگان ، نکات عکاسی از پرندگان ، عکاسی از پرندگان با لنز های تله فوتو