نکات عکاسی از پرندگان

بررسی نکات عکاسی از پرندگان

در این مقاله، چند نکته برای عکاسی از پرندگان، آنچه را که برای عکاسی از پرندگان در این زمینه برای من مهم است، نوشته ام. نسیم و الیزابت قبلاً مقالات عالی در مورد رایج ترین نکات دارند. بنابراین، افکار زیر به سادگی راهی برای جمع آوری مفیدترین نکاتی است که من پیدا کرده ام.

موضوعات رایج را نادیده نگیرید

همه ما دوست داریم با عکس های درخشان از پرندگان و حیوانات کمیاب برگردیم. اگر چنین تصاویری دریافت کنیم عالی است. اما، بیشتر اوقات، ما تمایل داریم سوژه‌های رایجی را که عکس‌های عالی می‌سازند نادیده بگیریم.

به دلایل واضح، بیشتر بینندگان ممکن است یک کلاغ معمولی یا یک گنجشک خانگی را تحسین نکنند. اما فراموش نکنید که یک عکس خیلی بیشتر از یک موضوع صرف است! فراتر از این است. مواردی مانند نور، رفتار و ترکیب اگر بیشتر از این مهم نباشد به همان اندازه مهم هستند.

به موضوع خود نزدیک شوید

عکاسی پرنده تا حدی در مورد دریافت جزئیات متنی است. اینجا جایی است که اکثر عکاسان می گویند: “Reach تقریباً همه چیز در عکاسی از پرندگان است.” تا حدی درست است. اما بین نزدیک شدن شما به سوژه و گرفتن فریم مشابه با استفاده از فاصله کانونی زیاد تفاوت وجود دارد.

شخصاً، فکر نمی‌کنم اکثر عکاسان به چیزی بیش از 600 میلی‌متر (در شرایط فول فریم) نیاز داشته باشند. فراتر از آن، مسائلی مانند مه وارد می شوند که کنتراست کلی و رنگ ها را تا حد قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهند. فردی که نزدیک‌تر به پرنده‌ای می‌نشیند که با فاصله 300 میلی‌متری تیراندازی می‌کند، احتمالاً در مقایسه با فردی که ترکیبی مشابه در فاصله 750 میلی‌متری دارد، جزئیات متنی بیشتری دریافت می‌کند.

انجام نکات عکاسی از پرندگان

این تا حد زیادی به چرخ دنده بستگی دارد، اما اغلب زمانی که در نزدیک ترین حالت ممکن به سوژه های خود هستیم، تصاویر بسیار بهتری دریافت می کنیم. همچنین، هرچه به موضوع نزدیکتر باشیم، کیفیت بوکه بهتر است که به تفکیک موضوع کمک می کند.

رسیدن به سطح چشم

این می تواند یک کلیشه باشد، اما مقاله ای در مورد عکاسی پرنده بدون آن ناقص است. بهترین عکس های پرنده بیشتر عکس های هم سطح چشم هستند. حس و ارتباطی که عکس های هم سطح چشم ایجاد می کنند بی بدیل است. به خصوص، اگر لنز خود را به سطح چشم سوژه خود یا کمی پایین تر ببرید و سوژه خود را به داخل لنز نگاه کنید. پس دیگر چیزی نمی توانید بخواهید.

عکس های سطح چشم نیز بهترین بوکه ممکن را بیرون می اندازند. هنگامی که بالای چشم سوژه قرار می گیرید، بیشتر زمینی را به دست می آورید که اغلب حواس شما را پرت می کند.

اگر آب باشد، حتی کمتر مطلوب است، زیرا انعکاس از سطح آن را بسیار حواس‌پرتی می‌کند. عکس‌های هم سطح چشم به این معنی است که پس‌زمینه در مقایسه دورتر است و به احتمال زیاد جالب به نظر می‌رسد و حواس‌پرتی را کمتر می‌کند.

عکسی که مردم را غافلگیر کند توجه زیادی را به خود جلب خواهد کرد. در مقایسه، یک عکس کلیشه ای آنچنان توجه را به خود جلب نمی کند.

اگر قبلاً چندین بار یک ترکیب معمولی را دیده باشم، مهم نیست که چقدر جذاب باشد، علاقه زیادی به من بر نمی انگیزد. اکثر ما از قوانینی مانند قانون یک سوم، مثلث طلایی و غیره آگاه هستیم. مطمئنا، آنها به برخی از ما در آسان کردن ترکیب کمک می کنند. اما باید درک کرد که آنها حداکثر فقط دستورالعمل هستند.

بسیاری از ما به شدت از این قوانین پیروی می کنیم. در عوض، خارج شدن از ذهنیت گله، فردیت عکس های شما را بهبود می بخشد، که به نوبه خود منجر به اصالت می شود. اثری که متضمن اصالت باشد در ترکیب یا غیر آن اثری است که وسیع ترین اثر را داشته باشد.

از ISO خودکار استفاده کنید

با پرندگان، ما همیشه در عجله هستیم. اغلب اوقات، ما در نهایت تنظیمات بهینه را در دوربین از دست می دهیم. به ندرت زمان کافی برای بررسی همه چیز وجود دارد. این یکی از دلایلی است که اکثر عکاسان حیات وحش از ISO خودکار در حالت Av (اولویت دیافراگم) یا M (دستی) استفاده می کنند.

حالت دستی با ISO خودکار بسیار مفید است، زیرا می‌توانید دیافراگم (معمولاً کاملاً باز) و سرعت شاتر (هر چیزی که تصویر واضح را برای شما تضمین می‌کند) تنظیم کنید در حالی که دوربین به طور خودکار ISO را برای جبران انتخاب می‌کند.

مشکل اصلی در شرایط روشن رخ می دهد: ISO شما می تواند آنقدر پایین بیاید که به مقدار پایه برسد و باید پایین تر بیاید، اما نمی تواند. و اگر توجه نکنید، یا عکس‌های متوالی در شرایط نوری متغیر شلیک کنید، عکس‌های شما به راحتی بیش از حد نوردهی می‌شوند.

به همین دلیل، حالت اولویت دیافراگم با ISO خودکار نیز مفید است. شما حداکثر مقدار ISO را که دوربین شما استفاده خواهد کرد، تنظیم می‌کنید، و سپس به صورت دستی مقدار «ISO Sensitivity» را تنظیم می‌کنید که دوربین زیر آن قرار نگیرد. ممکن است فکر کنید از تغییر سرعت شاتر دوربین در این حالت محروم شده‌اید، اما این درست نیست.

می‌توانید با تنظیم حساسیت ISO، سرعت شاتر را به‌طور غیرمستقیم به راحتی تغییر دهید. به عنوان مثال، با افزایش حساسیت ISO از ISO پایه به ISO 800 یا 1600، دوربین به جای عکسبرداری با ISO پایین، از سرعت شاتر بالاتری استفاده می کند.

در انتهای مقاله ” نکات عکاسی از پرندگان ” می خواهیم به اطلاع شما برسانیم که می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر و یا خرید دوربین های کانن با کارشناسان ما در نمایندگی کانن تماس حاصل فرمایید.