عکاسی مینیمال

عکاسی مینیمال

عکاسی مینیمال

عکاسی مینیمال : مینیمالیسم به مانند هر سبک، هنری در عکاسی است. عکاسی مینیمال شکلی از عکاسی است که با سادگی شدید و سخت متمایز می شود. این  سبک بر صرفه جویی تأکید می کند و فقط بر روی کوچکترین تعداد اشیاء در ترکیب تمرکز می کند.

عکاسی مینیمالیستی در دنیایی که در آن محتوای بسیار زیادی وجود دارد که حواس ما را اشباع کرده است، جایگزینی ارائه می دهد. این می تواند به چشمان ما کمی استراحت دهد و در عین حال با تشویق ما به درک نکات ظریف هنری از جمله ترکیب بندی، اشکال و سبک خلاقانه، گفتگوی پیچیده تر و متفکرانه تری را در مورد موضوع امکان پذیر می کند.

اگر به دنبال راهی برای ساده کردن عکاسی خود به روشی معنادار هستید، عکاسی مینیمال ژانری است که ارزش توجه دارد. در این مقاله، ما نگاهی به تعریف هنر مینیمالیست، اجزای کلیدی عکاسی مینیمالیستی و همچنین چگونگی شروع به ساختن تصاویر مینیمال مسحورکننده خواهیم انداخت.

در عکاسی و هنر که آنچه برای یک بیننده ساده و آرامش بخش به نظر می رسد ممکن است برای دیگری را عمیق و پیچیده جلوه داده شود یا برای کسی دیگر معنایی نداشته باشد. این زیاد بودن تفاسیر و دید های مختلف می تواند باعث شود که عکاس در مورد به اشتراک گذاشتن دید خود دچار تردید شود.

یادگیری برخی از عناصر مینیمالیسم که به شما کمک می کند قدرت و ماهیت سوژه خود را بشناسید و تصاویر خود را از عادی به جذاب تبدیل کنید ، ممکن است اعتماد به نفس شما را افزایش دهد.

عکاسی مینیمال

نکات مهم برای عکاسی مینیمال

سادگی در عکاسی مینیمال

ساده نگه داشتن تصاویر به معنای خسته کننده بودن آن نیست. در واقع ، یک رویکرد مینیمالیستی نیاز به تفکر دقیق ، مشاهده و خلاقیت کار در محدوده خاصی دارد – بررسی اینکه چه چیز هایی را باید نگه داشت و چه مقدار را باید از تصویر قبل از اینکه تاثیر خود را از دست بدهد ، حذف کرد.

فضای خالی یا نگاتیو یا منفی در عکاسی مینیمال

آنچه شما با فضای منفی (یا خالی) انجام می دهید برخلاف آنچه این اصطلاح بر آن دلالت دارد است. فضای منفی عنصری است که تعیین می کند چشم چگونه آزادانه در تصویر حرکت می کند و چشم را به مکانی برای استراحت هدایت می کند.

فضای منفی می تواند صاف ، بافت دار ، رنگی و یا حتی حاوی جزئیاتی باشد. ما در زندگی روزمره با فضا های باز و خالی احاطه شده ایم: آسمانی ابری ، دریاچه ای آرام ، پوششی از برف ، مه غلیظی از مه ، زمینی باز ، دیواری بدون تزئین.

فضای منفی در عکاسی مینیمالیستی دارای جرم بصری است. کلید میزان و جایگذاری فضای منفی دستیابی به تعادل بین تأثیر آن و موضوع شما است. این کار به معنای ایجاد فضای تنفس برای سوژه است به طوری که برجستگی و مهم بودن سوژه به طور کامل از دست نرود. با این وجود ، همه تصاویر برای ایجاد تأثیر به فضای منفی گسترده نیاز ندارند.

عکاسی مینیمال

ترکیب بندی مناسب در عکاسی مینیمال

ترکیب بندی مناسب از فاکتور های اصلی عکاسی مینیمال است. برای مشاهده یک تصویر ، قرار دادن جذاب سوژه باعث ایجاد سهولت در پیدا کردن آن می شود. در غیر این صورت ، چشم های ما به دور خود می چرخند و به دنبال سوژه در تصویر می گردند و این کار را بارها و بارها انجام می دهند تا اینکه کم کم چشمان خسته می شوند یا علاقه شان را برای مشاهده تصویر از دست بدهند.

تکنیک قانون یک سوم در اینجا به کمک ترکیب بندی در عکاسی مینیمال می آید. این تکنیک به آوردن چشم از چپ به راست یا بالا به پایین کمک می کند و تعادل را بدون تقارن کامل ایجاد می کند. اما نکته مهمش اینجاست که گرچه ممکن است سوژه شما کوچکترین عنصر در قاب باشد ، اما هنگامی که چشم روی آن می چرخد ، باید به مهمترین عنصر تبدیل شود.

 نکات مهم در ترکیب بندی:

  • اگر جریان تصویر درست به نظر نمی رسد ، یک تلنگر افقی ساده ممکن است تصویر را درست و یا بهتر نشان دهد.
  • برای ارزیابی تعادل کلی ترکیب ، تصویر را در اندازه کوچک ببینید.
  • همیشه استثنائاتی در مورد قوانین وجود دارد – گاهی اوقات سوژه متعلق به جلو و مرکز در قاب است.

 انزوا و ایزوله سازی در عکاسی مینیمال

از آنجا که قاب محدودیت کمی را دارد ، مهم است که در مورد ماهیت موضوع خود فکر کنید و اینکه ارتباط آن در فریم چگونه بر بیننده تأثیر می گذارد. برای ایزوله سازی موضوع اصلی با حذف همه حواس پرتی های دیگر از صحنه ، بیننده می تواند با موضوع ارتباط برقرار کند.

 نکات مهم در انزوا و ایزوله سازی
  • تا زمانی که راهی برای جداسازی سوژه پیدا نکرده اید ، در اطراف آن حرکت کنید تا چشم انداز را تغییر دهید و حواس پرتی های ناخواسته را در قاب حذف کنید.
  • بوکه زیبا می تواند رنگ های ملایم و ملایم را به فضای منفی شما بیاورد.

عکاسی مینیمال

رنگ ها در عکاسی مینیمال

شاید بسیاری فکر کنند که رنگ های خنثی تنها در عکاسی مینیمال جای دارند اما رنگ های پررنگ در مینیمالیسم مطمئناً جایی دارند. رنگ ها می توانند مقدار زیادی جلوه و معنا به تصویر بدهد. این در مورد پیدا کردن رنگهای مکمل (به چرخه رنگ دقت کنید) است ، و اینکه چگونه این رنگها سادگی مورد نیاز شما را تکمیل می کنند.

یکی دیگر از نکته های استفاده از رنگ ها در عکاسی مینیمال، استفاده از مقدار کمی از آن است. یک رنگ ساده می تواند عنصری باشد که چشم را به خود جلب می کند. باید مطمئن شوید که فضای منفی با آن رقابت نمی کند ، بلکه مکمل استفاده از رنگ بشود.

 نکات مهم در رنگ ها

چه از رنگ های سیاه و سفید و چه رنگ های دیگر در عکاسی مینیمالیستی خود استفاده کنید ،باید همیشه کنتراست در تن های رنگی استفاده شده وجود داشته باشد. این تضاد باید هماهنگ  و برجسته و به اصطلاح bold به نظر برسد.

خطوط و اشکال در عکاسی مینیمال

خطوط اصلی، چشم ها را از طریق یک تصویر هدایت می کند و می تواند به احساس انزوا ، جدایی ، فاصله و مقیاس بیننده کمک کند. در عکاسی مینیمال خطوط اصلی اغلب ضروری هستند. شکل ها نیز به خوبی باعث ایجاد حس انتزاعی در قاب شما می شوند.

در انتهای مقاله ” عکاسی مینیمال ”  می خواهیم به اطلاع شما برسانیم که می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر و یا خرید دوربین های کانن با کارشناسان ما در نمایندگی کانن تماس حاصل فرمایید.