تنظیمات دوربین عکاسی نجومی

نکات تنظیمات دوربین عکاسی نجومی

هر کسی که تا به حال سعی کرده از آسمان شب عکس بگیرد می داند که این موضوع می تواند یک چالش باشد. اگر تنظیمات دوربین شما بهینه نباشد، ممکن است با یک عکس تیره، تاری حرکت یا گوشه‌های غیر واضح مواجه شوید. اگر بخواهید پیش‌زمینه واضحی داشته باشید، یا اگر بخواهید از اجرام دوردست بین ستاره‌ای در اعماق آسمان عکس بگیرید، اوضاع سخت‌تر می‌شود.

اگر به عکاسی نجومی با تلسکوپ یا چیزی مانند رد ستاره ها در عکس منظره علاقه دارید، ممکن است بخواهید اطلاعات تخصصی تری نسبت به تنظیمات دوربین زیر جستجو کنید.

فاصله کانونی

شما می توانید عکس های شبانه را در هر فاصله کانونی بگیرید، اما این به نوع تصویری که می خواهید بگیرید بستگی دارد.

اگر هدف شما یک منظره کلاسیک با کهکشان راه شیری است، و می خواهید همه چیز تا حد امکان واضح باشد، بهترین برنامه استفاده از گسترده ترین لنز ممکن است. لنزهای فوق عریض چند مزیت عمده برای عکاسی از آسمان شب دارند. اول، از آنجایی که آنها بسیار گسترده هستند، می توانید تعداد بیشتری از کهکشان راه شیری را در تصاویر خود بگنجانید.

دوم، از آنجایی که لنزهای عریض عمق میدان بیشتری دارند، برای واضح‌تر نشان دادن پیش‌زمینه زمان آسان‌تری خواهید داشت.

و سوم، لنزهای عریض به شما امکان می دهند قبل از مشاهده هرگونه تاری از حرکت ستاره، از نوردهی طولانی تری استفاده کنید و به شما امکان می دهد نور کل بیشتری را ثبت کنید.

شخصاً فاصله کانونی مورد علاقه من برای این نوع عکاسی هر چیزی 20 میلی متری و عریض تر است، اما لنزهای بلندتر نیز می توانند کار کنند. و اگر از ستاره‌های تار اهمیتی ندارید یا عمداً می‌خواهید آن جلوه را ثبت کنید. ممکن است به جای آن فاصله کانونی بیشتر را ترجیح دهید.

دیافراگم

به طور معمول، دیافراگم یکی از تنظیماتی است که در عکاسی باید بیشترین نگرانی را داشته باشید، حداقل در مورد مناظر! با این حال، با عکاسی نجومی، این کار کمی آسان‌تر است، زیرا تقریباً همیشه بازترین دیافراگم را روی لنز خود (یا نزدیک به آن) می‌خواهید.

ستارگان به سادگی آنقدر کم نور هستند که باید هر کاری که ممکن است انجام دهید تا بتوانید تا حد امکان درخشندگی آنها را ثبت کنید. در حالت ایده‌آل، دیافراگم شما f/2.8 یا عریض‌تر خواهد بود، اگرچه لنزهایی با حداکثر دیافراگم f/4 می‌توانند به اندازه کافی خوب عمل کنند.

بررسی تنظیمات دوربین عکاسی نجومی

 

متأسفانه، استفاده از بازترین دیافراگم لنز شما با چند مشکل همراه است. مهمتر از همه این است که کیفیت تصویر شما به خصوص در گوشه های عکس چندان خوب نخواهد بود. و اگر یک پیش زمینه را در تصویر خود قرار دهید، عمق میدان کمتر برای شما خوب نیست.

بنابراین، اگر حداکثر دیافراگم لنز شما چیزی شبیه f/1.4 یا f/1.8 است، ممکن است بخواهید تست کنید و ببینید که چقدر در آن دیافراگم ها عملکرد خوبی دارد. به رنگ‌بندی دقت کنید. اگر یکی از این مشکلات به خصوص بد است، ممکن است بخواهید از دیافراگم استفاده کنید که حدود 1/3 استاپ یا 2/3 استاپ کوچکتر است. اما اگر حداکثر دیافراگم لنز شما چیزی شبیه f/2.8 یا f/4 باشد، معمولاً ایده خوبی نیست که بیشتر از این پایین بیایید. حداکثر 1/3 توقف زیرا در حال حاضر نور بسیار کمی دارید.

سرعت شاتر

بعدی از تنظیمات “سه عنصر” سرعت شاتر است که برای تعیین روشنایی عکس شبانه شما و میزان تاری حرکت در ستاره ها بسیار مهم است.

ستاره ها سریعتر از آنچه فکر می کنید در آسمان حرکت می کنند. اگرچه استفاده از نوردهی‌های چند دقیقه‌ای کهکشان راه شیری برای گرفتن حداکثر نور ممکن است خوب است، اما اگر ستاره‌های تیز می‌خواهید به‌طور واقع بینانه محدود به سرعت‌های شاتر بسیار کوتاه‌تر هستید.

بنابراین، چه مدت از سرعت شاتر را می توانید قبل از ثبت تاری حرکت استفاده کنید؟ به عوامل متعددی بستگی دارد.

اول، همانطور که قبلا ذکر شد، فاصله کانونی شما است. لنزهای عریض تر به شما این امکان را می دهند که قبل از شروع به دیدن حرکت در ستاره ها از سرعت شاتر طولانی تری استفاده کنید. عامل دوم جهتی است که شما با آن روبرو هستید، زیرا ستارگان آهسته‌تر در اطراف شمال آسمانی و جنوب آسمانی می‌چرخند.

در انتهای مقاله “ تنظیمات دوربین عکاسی نجومی ” می خواهیم به اطلاع شما برسانیم که می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر و یا خرید دوربین های کانن با کارشناسان ما در نمایندگی کانن تماس حاصل فرمایید.

مقالات مرتبط : تجهیزات مناسب عکاسی در شب ، عکاسی از کهکشان ، نکات عکاسی از کهکشان