آموزش
آموزش عکاسی پنینگ
مه
آموزش حرفه ای عکاسی پنینگ
پنینگ یکی از اساسی ترین تکنیک های دوربین در فیلم و تلویزیون می باشد ولی در عکاسی ثابت نیز مورد استفاده قرار می گیرد در عکسبرداری های متحرک درون یک موقعیت آغاز می شود و سپس دوربین را برای نشان دادن در قسمت های مختلف یک محیط یا برای دنبال کردن یک شخصیت درحالی که در یک مجموعه حرکت می کنند می چرخد در عکاسی ثابت دوربین حرکت می کند اما محصول می کند اما محصول نهایی یک تصویر ثابت است.
پنینگ در عکاسی چه تاثیری دارد؟
پنینگ در عکاسی ثابت به تکنیک باز کردن شاتر دوربین و سپس حرکت افقی دوربین قبل ازبسته شدن شاتر اشاره دارد. پنینگ در انواع زیر استفاده می شود.
فواید پنینگ چیست؟
می تواند حرکت را نشان دهد هنگامی که دوربین با همان سرعت سوژه حرکت می کند، عکس های متحرک می توانند سوژه متحرک را ردیابی کنند. به عنوان مثال، اگر دوربینی با همان سرعت یک دوچرخه سوار به صورت افقی حرکت کند، می تواند تصویری را در جایی که دوچرخه سوار ثابت به نظر می رسد (با تاری حرکت در اطراف لبه های بدنش) ایجاد کند.
در همین حال یک تاری پس زمینه در اطراف آنها ظاهر می شود. این حس سرعت را ایجاد می کند، چه ورزشکار، یک حیوان با سرعت بالا یا یک ماشین در حال حرکت را دنبال کنید.
می تواند تاری های هنری نور ایجاد کند هنگامی که یک دوربین روی سرعت شاتر آهسته تنظیم می شود ، یک عکاس می تواند با حرکت دادن دوربین قبل از بسته شدن شاتر با الگوهای نور بازی کند این افکت می تواند به ویژه در عکاسی در شب قابل توجه باشد.
از چه تنظیمات دوربینی برای حرکت استفاده کنید؟
اگر با تکنیک عکاسی متحرک تازه وارد هستید، در اینجا تنظیماتی وجود دارد که باید در دوربین خود استفاده کنید.
لنز واید پانینگ با لنز دوربین عریض‌تر آسان‌تر است. قبل از اینکه دکمه شاتر را فشار دهید، نسبت بزرگنمایی ثابتی را انتخاب کنید و در حین حرکت به سمت بالا از بزرگنمایی یا کوچکنمایی خودداری کنید. یک لنز تله فوتو نیز برای پاننگ مناسب است. همان تکنیک ها و چالش ها همچنان اعمال خواهند شد.
سرعت شاتر کم
برای بخش اول تنظیم دوربین، سرعت شاتر آهسته را انتخاب کنید. برای شروع 1/30 ثانیه را امتحان کنید، اما در هر جایی بین 1/15 و 1/200 ثانیه اگر به درستی با عناصر دیگر ترکیب شود، می‌تواند جلوه‌ای ایجاد کند. از سرعت شاتر سریع استفاده نکنید هر اثر پانینگ را به شدت بی صدا می کند.
فوکوس خودکار برای مقاصد عکاسی مبتدی، از حالت دوربین فوکوس خودکار دوربین DSLR خود استفاده کنید. بسته به مدل شما، این فوکوس خودکار ممکن است دارای برچسب “AI Servo” یا “AF-C” باشد. در چنین تنظیماتی، دوربین یک سوژه را شناسایی می کند و اگر از نقطه کانونی شروع حرکت کند، دائماً روی آن فوکوس می کند.
می توانید از این عملکرد خودکار صرف نظر کنید و به صورت دستی روی سوژه خود فوکوس کنید، اما پس از آن باید فاصله ثابتی از سوژه خود را در حین حرکت هر دو حفظ کنید. اکثر عکاسان پیشرفته فوکوس دستی را ترجیح می دهند، اما تجربه کافی در حفظ فاصله سوژه ثابت دارند.
دیافراگم باریک
دیافراگم دوربین شما باید از متوسط تا باریک باشد. دیافراگم بازتر از نظر تئوری پس‌زمینه را به فوکوس واضح‌تری می‌رساند، اما پس‌زمینه تار برای عکس‌های متحرک ضروری است. اگر DSLR شما دارای حالت اولویت شاتر است، از آن در عکس های متحرک استفاده کنید. حالت اولویت شاتر (معمولاً با علامت “S” در چرخش حالت دوربین مشخص می شود) به عکاس اجازه می دهد تا سرعت شاتر خاصی را انتخاب کند در حالی که دوربین به طور خودکار دیافراگم را برای ایجاد نوردهی متناسب تنظیم می کند.
و گاهی اوقات، فلاش. فلش اختیاری است. در حالی که بسیاری از عکاسان حرفه‌ای به دلایل سبکی از فلاش اجتناب می‌کنند، فلاش می‌تواند به عکاس مبتدی که تکنیک پاننگ را یاد می‌گیرد کمک کند – به خصوص اگر سرعت شاتر خود را با استفاده از حالت لامپ دوربین تنظیم کنید. (برای دسترسی به حالت لامپ، دوربین DSLR خود را روی “دستی” تنظیم کنید، زمان شاتر را به 30 ثانیه افزایش دهید، و حالت لامپ را فعال خواهید کرد. در حالت لامپ، شاتر دوربین تا زمانی که دکمه را نگه دارید باز می ماند
شیش نکته عکاسی برای پنینگ بهتر
شات خود را از قبل تنظیم کنید قبل از اینکه سوژه به یک جسم متحرک تبدیل شود، تصمیم بگیرید که چگونه می‌خواهید صحنه خود را قاب کنید. دیدگاه چه خواهد بود؟ عمق میدان شما چقدر خواهد بود؟ آیا دوربین شما دستی خواهد بود یا روی سه پایه یا مونوپاد نصب می شود؟ آیا از فلاش و نورسنجی دقیق استفاده خواهید کرد؟ آیا عکس شما یک نمای نزدیک (شاید با یک لنز تله فوتو) خواهد بود یا اینکه سوژه شما بخش کوچکی از یک منظره بزرگتر خواهد بود؟
منظره یاب دوربین خود را قفل نکنید اولویت شما باید حرکت دقیق دوربین باشد، به طوری که به طور دقیق شی متحرکی را که می گیرید ردیابی کند. اگر می‌توانید این کار را در حین نگاه کردن به منظره یاب انجام دهید، همینطور باشد، اما به حرکت دوربین اولویت بدهید .
به یاد داشته باشید: سرعت شاتر آهسته تر به معنای تاری بیشتر حرکت است. سرعت شاتر بیشتر تاری را به حداقل می رساند.
برای حرکت صحیح یک عکس اکشن، باید کل دوربین را حرکت دهید. اگر به سادگی آن را روی سه پایه بچرخانید، حس حرکتی را که عکس های اکشن به آن نیاز دارند، نخواهید داشت.
بدانید که در حالی که پانینگ جلوه‌های تاری مشابهی مانند عکاسی تایم لپس ایجاد می‌کند، این دو تکنیک متفاوت هستند. اکثر عکاسی های تایم لپس شامل یک دوربین ثابت است که هرگز حرکت نمی کند. با این حال شاتر آن برای مدت طولانی باز می ماند و با حرکت اجسام در کادر عکس، تاری ها به طور طبیعی ظاهر می شوند.
برای اولین تلاش خود برای شکست آماده شوید. حرکت روان دوربین آسان نیست – به راحتی می توان در “لرزش دوربین” نامطلوب فرو رفت و عکاسی از یک سوژه متحرک چالش هایی را برای هر سطحی از عکاس ایجاد می کند. مهم نیست که نقطه شروع شما چه باشد، به کار در صنعت خود ادامه دهید. فاصله کانونی، تقویت نور و رهاسازی شاتر را آزمایش کنید تا زمانی که عکس‌هایتان شبیه عکس‌های حرفه‌ای‌هایی شوند که از آنها تقلید می‌کنید